Pınar Öğünç’ün, değişik alanlardan 35 emekçiyle önce salgının başlarında, sonra birinci yılı dolmaktayken yaptığı uzun sohbetler sonucunda kaleme aldığı hikâyelerden oluşan Pandemi Zayiatı, İletişim Yayınları etiketiyle yayımlandı.
Korkuları, çileleri, öfkeleri, umutsuzlukları anlatan hikâyeler… Sadece o kadar değil ama… İnsanların özlemlerini, uyanışlarını, kendilerini güçlü hissetmelerini sağlayan deneyimlerini, geleceğe dair düşündüklerini anlatan hikâyeler.
Salgın hayatının ağır yükünü ve riskini göğüsleyen sağlık çalışanları… Adeta kayıp zamanı, kayıp hayatı telafi edercesine yüklenilen alışverişin yükünü çeken kasa görevlisi, kargocu, postacı… Evlerinde, bilgisayar başında 7/24 iş başında tutulan beyaz yakalılar… Hiçbir şey olmamış gibi, mesafesiz, önlemsiz, didinmeye devam etmek zorunda bırakılan mavi yakalılar… Tarımcı, güvenlik görevlisi…
“Bu, yıllardan herhangi biri değil. Unutmayacağız. Belki unutma fiilini ortadan kaldıracak denli buna dönüşeceğiz. Belki geleceği tahayyül gücümüzü hatırlamanın bir yolunu bulacağız, değiştireceğiz. Varlığını, her veçhesiyle sömürgeciliğe, cinsiyetçi iş bölümüne, derin bir eşitsizliğe ve milyarlarca insanı alternatifin imkânsızlığına ikna edebilmesine borçlu olan bu düzen, kötücül bir virüs gibi ruhlarımızı ve bedenlerimizi sarmışken ‘iyileşmek’ nasıl mümkün olacak?”
